گاز متراکم نوعی گاز است که چگالی آن نسبتاً زیاد است، به این معنی که مولکولهای گاز در مقایسه با مولکولهای گاز رقیقتر به هم نزدیکتر هستند. در یک گاز متراکم، برهمکنشهای بین مولکولها مهمتر میشود و رفتار گاز ممکن است از قانون گاز ایدهآل منحرف شود. این می تواند منجر به پدیده هایی مانند افزایش فشار در حجم معین یا تغییرات دما در اثر نیروهای بین مولکولی شود.
نمونه ای از گازهای متراکم دی اکسید کربن (CO2) در فشار بالا است. هنگامی که CO2 فشرده می شود، چگالی آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد، که منجر به برهمکنش ها و رفتار بین مولکولی قوی تر می شود که ممکن است با قانون گاز ایده آل هماهنگ نباشد. تحت چنین شرایطی، CO2 همچنین می تواند خواصی شبیه به مایعات از خود نشان دهد، مانند نوشیدنی های گازدار که در آن CO2 تحت فشار حل می شود.
